.بیمه بیکاری چیست ؟

اول باید بدانیم بیکار از نظر این قانون به چه کسی گفته می شود .در ما ده ۲ این قانون بیکار به بیمه شده ای گفته می شود که بدون میل و اراده بیکار شده و آماده کار باشد .متاسفانه بیمه بیکاری برای بعضی از افراد اشتباه معنی شده است . بطوری که گاها” در بعضی از شرکتها دیده شده است برخی از کارگران و کارمندان خود را عمدا” بیکار نموده تا بتوانند از شرایط بیمه کاری استفاده کنند .

در صورتی که واقعیت این است که بیمه بیکاری به عنوان یک ابزار کاربردی در شرایط خاص در قانون کار گنجانده شده است .بوسیله این ابزار کارگران می توانند در دوره بیمه ای خود کمتر متوجه بحران بیکاری شده و فرصتی برای جستجو برای کار دیگر باشند .

ماده ۵ این قانون حق بیمه بیکاری را به میزان ۳ % مزد بیمه شده تعیین کرده که بایستی توسط کارفرمایان پرداخت شود .کلیه مشمولین قانون تامین اجتماعی که تابع قانون کار هستند مشمول مقررات این قانون هستند .به غیر از بازنشستگان ، صاحبان مشاغل آزاد و بیمه شدگان اختیاری ، اتباع خارجی

طبق ماده ۶ این قانون شرایط دریافت بیمه مقرری بیمه بیکاری بدین شرح است :

بیمه شده قبل از بیکارشدن حداقل ۶ ماه سابقه پرداخت حق بیمه داشته باشد .به غیر از بیمه شدگانی که به علت سیل ، زازله ، جنگ و آتش سوزیبیمه شدگان مکلف هستند ظرف ۳۰ روز از تاریخ بیکاری اداره کار و امور اجتماعی را از بیکاری و تخصص خود آگاه کنند .بیمه شده مکلف است در دوره های کارورزی توسط اداره کارو امور اجتماعی شرکت نموده و هر دو ماه یکبار گواهی لازم را به شعب تامین اجتماعی تسلیم نماید .

میزان مقرری روزانه بیمه شده بیکار معادل ۵۵ % متوسط مزد یا کارمزد روزانه بیمه شده می باشد .به مقرری افراد متاهل تا میزان ۴ نفر از افراد تحت تکفل آنها به میزان هر نفر ۱۰ % حداقل دستمزد اضافه خواهد شد .

متوسط مزد و یا حقوق روزانه بیمه شده به منظور محاسبه بیمه بیکاری عبارت است از جمع کل دریافتی بیمه شده در ۹۰ روز قبل از شروع بیمه بیکاری تقسم بر روزهای کار.