دامپینگ چیست

 دامپینگ چیست؟

از نظر تقسیم بندی ۳ نوع دامپینگ وجود دارد که از عبارتند از:

دامپینگ مستمر یا دائمی

دامپینگ مستمر یا دائمی تمایل یک انحصار گر داخلی برای حداکثر کردن سود خود با فروش کالا به قیمتی بالا در بازار داخلی که فاقد محدودیت های تجاری یا هزینه های حمل ونقل است نسبت به قیمت خارجی که تحت تأثیر رقبای قدرتمند خارجی است ناشی می شود در این مورد می شود بازار خودرو در ایران را مثال زد که مثلا قیمت خودروهای ایرانی در بازارهای خارجی به مراتب پایین‏تر از قیمت همان خودروها در ایران است یا حتی شرکت سامسونگ که زمانی گوشی های موبایل خود را ۲۵ درصد ارزان تر در ایران نسبت به کشور خود می فروخت.

دامپینگ مخرب یا غارتگر

دامپینگ مخرب یا غارتگر عبارت است از فروش موقتی کالا در خارج به قیمت کمتر از قیمت داخل یا حتی با ضرر و فروش آن به قیمت کمتر از هزینه های تولید برای بیرون راندن رقبای دیگر و یا از بین بردن صنعت داخلی یک کشور. بنابراین بعد از بی رقیب شدن در بازار کالای مذکور قیمت ها جهت کسب سود حاصل از قدرت انحصاری بالا می رود. به عنوان مثال می شود از اقدام شرکت های چینی در بازار پوشاک و سایر کالاها را نام برد.

دامپینگ تصادفی

دامپینگ تصادفی، عبارت است از  فروش اتفاقی یک کالا در بازار خارجی به قیمت کمتر از بازار داخلی برای تخلیه مازاد پیش بینی نشده کالاها به این دلیل که این مازاد باعث کاهش قیمت در بازار داخلی نشود، در واقع زمانی که اضافه تولید فروخته شد دامپینگ متوقف می شود.

ایجاد محدودیت های تجاری در بازار رقابتی ناسالم جهت حمایت از صنایع داخلی مجاز شناخته شده است. این محدودیت ها اغلب به صورت عوارض ضد دامپینگ و یا تهدید به وضع این عوارض خود را نشان می‏دهد.به هر حال تعیین نوع دامپینگ مشکل است و تولید کنندگان در مقابل هر نوع دامپینگی از بازار داخلی حمایت می‏کنند.با این کار واردات محدود می شود و تولید و سود عرضه کنندگان داخلی افزایش می‏یابد.امکان دارد در دامپینگ مستمر یا تصادفی سودی که بابت پایین بودن قیمت نصیب مصرف کننده می شود بیش از زیانی باشد که تولید کننده می‏بیند.

طی دهه ۹۰ ژاپن اقدام به دامپینگ در قیمت محصولاتی چون تلویزیون و فولاد در بازار آمریکا و محصولاتی مثل اتومبیل و فولاد در بازار اروپا کرده است.بسیاری از کشورهای صنعتی مانند کشورهای عضو اتحادیه اروپا در نظر دارند از دامپینگ مستمر برای مازاد محصولات کشاورزی خود استفاده کنند.اگر استفاده از دامپینگ از طرف یک کشور یا شرکت اثبات شود کشور یا شرکت مزبور اقدام به افزایش قیمت خود خواهد کرد. مانند آنچه در سال ۱۹۷۶ و ۱۹۷۷ از شرکت فولکس واگن آلمان و تولیدکنندگان تلویزیون ژاپنی دیده شد تا با سیاست های ضد دامپینگ مواجه نشوند.

در سال ۱۹۷۸ دولت آمریکا یک مکانیسم شلیک قیمت را معرفی کرد با وجود چنین مکانیسمی هزینه فولادی که به آمریکا وارد می شود پایین‏تر از کمترین هزینه تولید کنندگان خارجی مانند کره در اواخر دهه ۸۰ خواهد بود.چنانچه دامپینگ کشف شود دولت آمریکا یک معافیت مالیاتی برای تولیدکنندگان داخلی صنعت فولاد در نظر می‏گیرد و این کار باعث می شود که قیمت فولاد وارداتی برابر با  پایین‏ترین هزینه تولید در داخل کشور شود.