مفهوم شخصیت حسابداری

یک شخصیت حسابداری، یک واحد اقتصادی کاملاً تعریف‌شده است که حسابداری مرتبط با یک سری وقایع مالی را به طور کامل، از حسابداری دیگر واحدهای تجاری و یا از دیگر تقسیمات، به هر نحوی، جدا می‌کند.

یک حسابدار ثبت‌های جدایی برای شخصیت‌های حسابداری مجزا نگه‌داری می‌کند و جریان وجه نقد ویژه‌ای را برای هر شخصیت حسابداری در نظر می‌گیرد. با این حال، تمام شخصیت‌های حسابداری معمولاً در نهایت در صورت‌های مالی واحد تجاری تجمیع می‌شوند. فرض شخصیت حسابداری یا فرض تفکیک شخصیت حسابداری یکی از مفروضات پایه‌ای حسابداری است.

به طور ساده می‌توان گفت فرض شخصیت حسابداری هم شامل کلیت واحد تجاری به عنوان یک شخصیت مجزا است و هم شامل تک تک حساب‌های افتتاح شده، در دفاتر حسابداری، در ارتباط با عملیات آن واحد تجاری.

تقسیم‌بندی فرض شخصیت حسابداری

اگرچه نگهداری شخصیت‌های حسابداری مجزا، اطلاعات مفیدی را برای مدیریت فراهم می‌سازد، بسیاری از شخصیت‌های تجاری به سبب گزارش‌دهی مالی و به عنوان نمودِ رشدِ کمیِ واحد تجاری است که در دفاتر حسابداری نگهداری می‌شوند. پس از این‌که یک شخصیت حسابداری افتتاح شد، این حساب نباید مورد تغییر قرار گیرد، چرا که این تغییرات ممکن است قابلیت مقایسه‌ی اطلاعات مالی واحد تجاری را از بین ببرند.

تعریف فرض شخصیت حسابداری

حسابداری به صورت موقت بر اساس نیازهای اطلاعاتی مدیران تعریف می‌شوند. گاهی اوقات شخصیت‌های حسابداری بر اساس مشابهت با یک‌دیگر، در جریان عملیات تجاری، دسته‌بندی می‌شوند. به عنوان نمونه، یک حساب مجزا می‌تواند برای واحد فروش، بخش سرمایه‌گذاری یا برنامه‌ی ویژه‌ی تابستانی ایجاد شود.

منظور این است که، به عنوان مثال، اثرات مالی تمام اقداماتی که حالت فروش دارند، در یک شخصیت حسابداری مجزا به نام «حساب فروش» ثبت شوند. این حالت می‌توانداختصاصی‌تر هم باشد. به عنوان مثال برای یک سرمایه‌گذاری خاص، یک شخصیت حسابداری با عنوان مثالیِ «سرمایه‌گذاری ایکس» در دفاتر حسابداری افتتاح شود و تمامی اثرات مالی مرتبط با این سرمایه‌گذاری، در این شخصیت حسابداری گردآوری شوند.

تمام شخصیت‌های حسابداری دارایی‌هایی دارند که باید مورد حسابداری قرار گیرند. به محض این‌که شخصیت حسابداری تعریف شد، تمام معاملات مرتبط در این شخصیت حسابداری گزارش می‌شوند تا اهداف گزارش‌دهی و حسابداری تأمین گردند.

نمونه‌هایی از شخصیت حسابداری

هر بخش یا قسمتی می‌تواند به عنوان یک شخصیت حسابداری مجزا در نظر گرفته شود. این تعریف همچنین برای هر خط تولید و یا هر موقعیت جغرافیایی‌ای که در آن محصولات به فروش می‌روند صادق است. شخصیت‌های حسابداری می‌توانند بر اساس اصول هسته‌ای واحد تجاری ایجاد شوند و یا این‌که بر اساس مشتری تعریف گردند. درصورتی شخصیت‌های حسابداری می‌توانند بر اساس مشتری تعریف شوند که مشتریان کاملاً از یکدیگر تفکیک‌پذیر باشند.

به عنوان نمونه‌ای از تعریف شخصیت‌های حسابداری بر اساس اصول هسته‌ای واحد تجاری، می‌توان به بها‌یابی مرحله‌ای، و به عنوان نمونه‌ای از تعریف شخصیت‌های حسابداری بر اساس مشتری می‌توان به بهایابی سفارش‌کار اشاره نمود.

در نهایت، یک واحد تجاری، در تمامیت خود، به عنوان یک شخصیت حسابداری مجزا از واحدهای تجاری دیگر شناخته می‌شود.