مفهوم شخصیت حسابداری

یک شخصیت حسابداری، یک واحد اقتصادی کاملاً تعریف شده است که حسابداری مرتبط با یک سری وقایع مالی را به طور کامل، از حسابداری دیگر واحدهای تجاری و یا از دیگر تقسیمات، به هر نحوی، جدا می کند.

یک حسابدار ثبت های جدایی برای شخصیت های حسابداری مجزا نگه داری می کند و جریان وجه نقد ویژه ای را برای هر شخصیت حسابداری در نظر می گیرد. با این حال، تمام شخصیت های حسابداری معمولاً در نهایت در صورت های مالی واحد تجاری تجمیع می شوند. فرض شخصیت حسابداری یا فرض تفکیک شخصیت حسابداری یکی از مفروضات پایه ای حسابداری است.

به طور ساده می توان گفت فرض شخصیت حسابداری هم شامل کلیت واحد تجاری به عنوان یک شخصیت مجزا است و هم شامل تک تک حساب های افتتاح شده، در دفاتر حسابداری، در ارتباط با عملیات آن واحد تجاری.

تقسیم بندی فرض شخصیت حسابداری

اگرچه نگهداری شخصیت های حسابداری مجزا، اطلاعات مفیدی را برای مدیریت فراهم می سازد، بسیاری از شخصیت های تجاری به سبب گزارش دهی مالی و به عنوان نمودِ رشدِ کمیِ واحد تجاری است که در دفاتر حسابداری نگهداری می شوند. پس از این که یک شخصیت حسابداری افتتاح شد، این حساب نباید مورد تغییر قرار گیرد، چرا که این تغییرات ممکن است قابلیت مقایسه ی اطلاعات مالی واحد تجاری را از بین ببرند.

تعریف فرض شخصیت حسابداری

حسابداری به صورت موقت بر اساس نیازهای اطلاعاتی مدیران تعریف می شوند. گاهی اوقات شخصیت های حسابداری بر اساس مشابهت با یک دیگر، در جریان عملیات تجاری، دسته بندی می شوند. به عنوان نمونه، یک حساب مجزا می تواند برای واحد فروش، بخش سرمایه گذاری یا برنامه ی ویژه ی تابستانی ایجاد شود.

منظور این است که، به عنوان مثال، اثرات مالی تمام اقداماتی که حالت فروش دارند، در یک شخصیت حسابداری مجزا به نام «حساب فروش» ثبت شوند. این حالت می توانداختصاصی تر هم باشد. به عنوان مثال برای یک سرمایه گذاری خاص، یک شخصیت حسابداری با عنوان مثالیِ «سرمایه گذاری ایکس» در دفاتر حسابداری افتتاح شود و تمامی اثرات مالی مرتبط با این سرمایه گذاری، در این شخصیت حسابداری گردآوری شوند.

تمام شخصیت های حسابداری دارایی هایی دارند که باید مورد حسابداری قرار گیرند. به محض این که شخصیت حسابداری تعریف شد، تمام معاملات مرتبط در این شخصیت حسابداری گزارش می شوند تا اهداف گزارش دهی و حسابداری تأمین گردند.

نمونه هایی از شخصیت حسابداری

هر بخش یا قسمتی می تواند به عنوان یک شخصیت حسابداری مجزا در نظر گرفته شود. این تعریف همچنین برای هر خط تولید و یا هر موقعیت جغرافیایی ای که در آن محصولات به فروش می روند صادق است. شخصیت های حسابداری می توانند بر اساس اصول هسته ای واحد تجاری ایجاد شوند و یا این که بر اساس مشتری تعریف گردند. درصورتی شخصیت های حسابداری می توانند بر اساس مشتری تعریف شوند که مشتریان کاملاً از یکدیگر تفکیک پذیر باشند.

به عنوان نمونه ای از تعریف شخصیت های حسابداری بر اساس اصول هسته ای واحد تجاری، می توان به بها یابی مرحله ای، و به عنوان نمونه ای از تعریف شخصیت های حسابداری بر اساس مشتری می توان به بهایابی سفارش کار اشاره نمود.

در نهایت، یک واحد تجاری، در تمامیت خود، به عنوان یک شخصیت حسابداری مجزا از واحدهای تجاری دیگر شناخته می شود.