پنج نکته مهم پیرامون استعفا و اخراج کارکنان

۱⃣ اعلام عدم موافقت کارفرما با استعفا کارگر و سپس ممانعت از ورود به کارگاه در حکم اخراج کارگر از طرف کارفرما بوده و در صورت احراز اخراج بدون دلیل و صدور رای بازگشت به کار توسط هیات حل اختلاف چنانچه کارگر اعلام عدم تمایل به ادامه کار نماید می تواند از مزایای تبصره ماده ۱۶۵ ( هر سال ۴۵ روز مزد و حقوق به نسبت سابقه خدمت ) برخوردار شود .

۲⃣ در صورتی که در قراردادهای دائم ، دوره آزمایشی تعیین شده باشد ، اخراج کارگر بدون تایید مراجع حل اختلاف مقدور نمی باشد .

۳⃣ اخراج کارگر دائم جز در صورت ارتکاب قصور و تقصیر و تایید شورای اسلامی کار امکان پذیر نیست ، تشخیص کارفرما ممکن است شخصی و غیر اصولی باشد . راه اخراج کارگران نامطلوب تاسیس کمیته انضباط کار ، تشکیل پرونده برای همه کارگران و ارجاع هر نوع تخلف به این کمیته است . ولی در هر حال اشتباه کار و خطا کار را نیز می توان ضمن اعزام به کمیته انضباطی ، از طریق نصیحت و کار فرهنگی به نظم و انضباط هدایت و علاقمند کرد .

۴⃣ اگر کارگر شما را تهدید به خراب کاری و قصور در کار کند ، تا جرمی اتفاق نیفتد اخراج کارگر وجه قانونی ندارد ، صرف تهدید دلیل اخراجی نیست ، مگر این که کارفرما به نحوی آن را اثبات کند . در صورتی که دلایل کافی وجود داشته باشد ( شهادت کارگران ، ضبط تهدیدات کارگر توسط دستگاههای صوتی ) می توان از طریق کمیته انضباط کار یا مراجع حل اختلاف نسبت به اخراج وی اتخاذ تصمیم کرد .

۵⃣ چنانچه اخراج کارمندان ناشی از تعطیلی شرکت و یا کارگاه بوده و بنا به تشخیص مراجع حل اختلاف امکان بازگشایی کارگاه وجود نداشته باشد در اینصورت اخراج موجه تلقی و کارگر استحقاق دریافت مزایای پیش بینی شده در ماده ۱۶۵ قانون را خواهد داشت .