پنجم – قراردادهای مدیریتی (Mc) Management Contracts
در این شیوه از قرارداد، کارفرما، سازمان یا شرکتی را برای مدیریت و هماهنگی امور فازهای طراحی و ساخت استخدام می کند تا در کنار پیمانکار به فعالیت بپردازد. اغلب قرارداد مدیریتی یک پیمانکار تخصصی است. انتخاب زود هنگام پیمانکار مدیریت در این نوع قراردادها می تواند موجب تقسیم کار طراحی و شرکت دادن پیمانکار در آن شود. گاهی پیمانکار برخی تجهیزات و خدمات و دانش فنی را آماده می کند و کار اجرایی را به مجموعه ای از پیمانکاران خرد می دهد. این نوع قرارداد برای پروژه های بزرگ و پیچیده ای که در آن باید از تخصص و تجربه پیمانکار خاصی استفاده شود، مناسب است.
مزایای قرارداد های مدیریتی
۱- انتخاب سریع پیمانکار موجب سرعت در دستیابی به طرح بهتر و دقیق تر شود.
۲- چون بین طراحی و اجرا مرز بندی نیست پیمانکار نظرات کمی و کیفی خود را در جهت بهترشدن طرح ارائه می دهد.
۳- طراحی و ساخت هم پوشانی Overlap پیدا می کند بدین معنی که قبل از اتمام طراحی می توان بخشهایی از کار را تحت Workpackage آغاز کرد و لذا موجب صرفه جویی می شود.
۴- ریسک پروژه با توجه به مدیریت پیمانکار به او منتقل می شود.
۵- تنها قیمت کمتر، ملاک انتخاب پیمانکار مناسب نیست بلکه توانایی او در مدیریت پروژه نیز در نظر گرفته می شود.
معایب قراردادهای مدیریتی
۱- مشکلات ناشی از هماهنگ کردن تعداد زیادی خرده پیمانکار ممکن است سبب ایجاد تأخیر در پروژه و زمینه مشاجرات قراردادی شود.
۲- بعلت نقش پیمانکار، ممکن است اسناد قرارداد بگونه ای تنظیم شود که زمینه برای حضور پیمانکاری خاص فراهم شود و رقابت ضعیف گردد.
۳- امکان دوباره کاریها در تجهیزکارگاه و کارهای مقدماتی پروژه.
۴- امکان عدم پرداخت مطالبات خرده پیمانکاران از سوی پیمانکار اصلی و تبعات اجرایی آن.
۵- درصورت نامناسب بودن کارکنان پیمانکاری ممکن است کارفرما متحمل زیان زیادی شود.
۶- عدم مشخص بودن تعهدات مالی کارفرما تا پیش از آغاز پروژه.
۷- بعلت عدم رغبت پیمانکار گاهی هزینه جمع آوری کارگاه به عهده کارفرما می افتد.
۸- عدم تضمین برای کارفرما برای جبران زیان ناشی از سوء مدیریت پیمانکار.
