تعریف درآمد،هزینه ، سرمایه و برداشت

تعریف درآمد

هنگامی که مؤسسه ای خدماتی را انجام یا کالایی را به مشتریان تحویل می دهد، پول یا دارایی دیگری از آنان دریافت می کند و یا طلبی برای او ایجاد می شود. ورود پول یا دارایی یا ایجاد طلب بابت ارائه خدمات یا فروش کالا را درآمد می گویند. بطور کلی، درآمد هنگامی شناسائی و در مدارک حسابداری ثبت می شود که کالای فروش رفته به مشتریان تحویل داده شود یا خدماتی برای آنان انجام شود.

هزینه

بهای تمام شده کالای فروش رفته و یا خدمات انجام شده به منظور کسب درآمد است. به عبارت دیگر، هزینه شامل مخارجی است که برای کسب درآمد، پرداخت یا دریافت واقع شده است مانند حقوق کارکنان، هزینه سوخت، هزینه تلفن، هزینه پیک. عنوان هر حساب هزینه، باید ماهیت آن حساب را بیان کند مانند هزینه اجاره، هزینه حقوق و هزینه بیمه.

سرمایه

حق مالی مالک یا مالکان یک مؤسسه نسبت به دارایی های آن، سرمایه نامیده می شود. در هر زمان با کسر کردن بدهی های یک مؤسسه از دارایی های آن، مبلغ سرمایه به دست می آید. سرمایه مؤسسه عمدتاً ناشی از آورده نقدی است که شامل وجوه نقدی است که مالک یا مالکان در مؤسسه سرمایه گذاری می کنند و یا آورده غیرنقدی است که شامل دارایی هایی غیر از وجه نقد است که مالک یا مالکان به عنوان سرمایه وارد مؤسسه می نمایند.

برداشت

به معنای آن است که صاحب یک مؤسسه برای مصارف شخصی پول یا مال دیگری را از دارایی های مؤسسه  متعلق به خود بردارد یا مخارج شخصی خود را از محل وجوه نقد مؤسسه پرداخت کند. از آنجا که وجه برداشت شده ممکن است به مؤسسه برگشت داده شود، برداشت مالک در حسابی به نام برداشت ثبت می شود.