تعریف درآمد،هزینه ، سرمایه و برداشت

درآمد

هنگامی که مؤسسه ای خدماتی را انجام یا کالایی را به مشتریان تحویل می‌دهد، پول یا دارایی دیگری از آنان دریافت می‌کند و یا طلبی برای او ایجاد می‌شود. ورود پول یا دارایی یا ایجاد طلب بابت ارائه خدمات یا فروش کالا را درآمد می‌گویند. بطور کلی، درآمد هنگامی‌شناسائی و در مدارک حسابداری ثبت می‌شود که کالای فروش رفته به مشتریان تحویل داده شود یا خدماتی برای آنان انجام شود.

هزینه

بهای تمام شده کالای فروش رفته و یا خدمات انجام شده به منظور کسب درآمد است. به عبارت دیگر، هزینه شامل مخارجی است که برای کسب درآمد، پرداخت یا دریافت واقع شده است مانند حقوق کارکنان، هزینه سوخت، هزینه تلفن، هزینه پیک. عنوان هر حساب هزینه، باید ماهیت آن حساب را بیان کند مانند هزینه اجاره، هزینه حقوق و هزینه بیمه.

سرمایه

حق مالی مالک یا مالکان یک مؤسسه نسبت به دارایی‌های آن، سرمایه نامیده می‌شود. در هر زمان با کسر کردن بدهی‌های یک مؤسسه از دارایی‌های آن، مبلغ سرمایه به دست می آید. سرمایه مؤسسه عمدتاً ناشی از آورده نقدی است که شامل وجوه نقدی است که مالک یا مالکان در مؤسسه سرمایه گذاری می‌کنند و یا آورده غیرنقدی است که شامل دارایی‌هایی غیر از وجه نقد است که مالک یا مالکان به عنوان سرمایه وارد مؤسسه می‌نمایند.

برداشت

به معنای آن است که صاحب یک مؤسسه برای مصارف شخصی پول یا مال دیگری را از دارایی‌های مؤسسه  متعلق به خود بردارد یا مخارج شخصی خود را از محل وجوه نقد مؤسسه پرداخت کند. از آنجا که وجه برداشت شده ممکن است به مؤسسه برگشت داده شود، برداشت مالک در حسابی به نام برداشت ثبت می‌شود.