نسبتهای سرمایه گذاری

نسبت­های سرمایه گذاری طرز ترکیب سرمایه واحد تجاری را به معنی اعم آن که کلیه منابع مالی را در بر می­گیرد نشان می­دهند. به عبارت دیگر نسبت­های سرمایه­گذاری آنچه را که به صاحبان

 

سرمایه تعلق دارد با سرمایه گذاری­های دیگران در واحد تجاری می­سنجند.

 

مهم­ترین نسبت­های سرمایه گذاری عبارت­اند از:

 

۱- نسبت بدهی ۲- نسبت مالکانه ۳- نسبت پوشش بهره ۴- نسبت بدهی به حقوق صاحبان سرمایه ۵- نسبت دارایی ثابت به حقوق صاحبان سرمایه ۶- نسبت بدهی جاری به حقوق صاحبان

 

سرمایه ۷- نسبت بدهی بلند مدت به حقوق صاحبان سرمایه

 

۱- نسبت بدهی:

 

نسبت بدهی نشان می­دهد که چند درصد از دارایی­های واحد تجاری از طریق بدهی تأمین مالی گردیده است و با استفاده از رابطه زیر به دست می­آید:

 

جمع دارایی­ها / جمع بدهی­ها = نسبت بدهی

 

 

 

 

 

هرچه نسبت بدهی کوچک­تر باشد بهتر است زیرا صاحبان سرمایه مشارکت بیشتری در تأمین مالی واحد تجاری داشته­اند.

 

متوسط صنعت: پایین باشد بهتر است.

 

 

 

 

 

 

 

۲- نسبت مالکانه:

 

نسبت مالکانه که نسبت حقوق صاحبان سرمایه به جمع دارایی نیز نامیده می­شود نشان می­دهد که چند درصد از دارایی­های واحد تجاری از محل حقوق صاحبان سرمایه تأمین گردیده است و با

 

استفاده از رابطه زیر به دست می­آید:

 

جمع دارایی­ها / جمع حقوق صاحبان سرمایه  =  نسبت مالکانه

 

 

 

نسیبت مالکانه قدرت مالی واحد تجاری را از نظر طلبکاران (به خصوص بستانکاران و اعتباردهندگان بلند مدت) مشخص می­کند و هرچقدر بالاتر باشد بیان­گر آن است که واحد تجاری از

 

استحکام بیشتری برخوردار است. حاصل جمع نسبت مالکانه و نسبت بدهی همواره برابر با یک است یعنی اگر نسبت مالکانه ۷۰ درست باشد می­توان نتیجه گرفت که نسبت بدهی ۳۰ درصد است.

 

متوسط صنعت: بالا باشد بهتر است.

 

۳- نسبت پوشش هزینه بهره:

 

نسبت پوشش هزینه بهره واحد تجاری را در تأمین نمودن پرداخت­های هزینه بهره از محل سود عملیاتی نشان می­دهد و با استفاده از رابطه زیر به دست می­آید:

 

هزینه بهره / سود قبل از بهره و مالیات = هزینه بهره / سود عملیاتی = نسبت پوشش هزینه بهره

 

 

 

 

 

بالا بودن نسبت پوشش بهره نشان دهنده آن است که واحد تجاری در پرداخت هزینه بهره مشکل ندارد و پایین بودن آن بیانگر آن است که اعتباردهندگان در دریافت بهره در سررسید با ریسک

 

بیشتری مواجه خواهند بود،

 

در نتیجه واحد تجاری ممکن است برای دریافت واحدهای جدید با مشکلاتی مواجه گردد.

 

متوسط صنعت: بالا باشد بهتر است.

 

۴- نسبت بدهی به حقوق صاحبان سرمایه:

 

نسبت بدهی به حقوق صاحبان سرمایه رابطه بدهی­ها (اعم از جاری و بلندمدت) را با حقوق صاحبان سرمایه نشان می­دهد و با استفاده از رابطه زیر به دست می­آید:

 

حقوق صاحبان سرمایه / بدهی­ها = نسبت بدهی به حقوق صاحبان سرمایه

 

 

 

 

 

هرچقدر این نسبت بزرگ­تر باشد، طلبکاران اطمینان کمتری برای وصول مطالبات خود خواهند داشت و معمولاً هنگامی که نسبت مذکور از یک تجاوز کند وضع غیرعادی تلقی می­شود زیرا

 

مفهوم آن این است که در صورت ورشکستگی و انحلال واحد تجاری، طلبکاران به تمامی مطالباتشان نمی­رسند.

 

متوسط صنعت: پایین باشد بهتر است.

 

۵- نسبت دارایی ثابت به حقوق صاحبان سرمایه:

 

نسبت دارایی ثابت به حقوق صاحبان سرمایه نشان می­دهد که حقوق صاحبان  سرمایه تا چه میزان در دارایی ثابت سرمایه­گذاری شده است و با استفاده از رابطه زیر به دست می­آید:

 

حقوق صاحبان سرمایه / دارایی ثابت = نسبت دارایی ثابت به حقوق صاحبان سرمایه

 

 

 

هرچقدر این نسبت بزرگ­تر باشد مفهوم آن این است که درصد بیشتری از دارایی­های ثابت از طریق منابعی غیر از حقوق صاحبان سرمایه از قبیل خریدهای نسیه و یا دریافت وام تحمیل شده

 

است. تحلیل­گران مالی معتقدند که نسبت حقوق نباید از یک بیشتر باشد. چرا که تجاوز این نسبت از یک، حاکی از آن است که قسمتی از مطالبات اشخاص و شرکت­ها از واحد تجاری در دارایی­

 

های ثابت سرمایه­گذاری شده و این­چنین وضعی مسلماً مطلوب نمی­باشد.

 

وضعیت صنعت: زیر یک مطلوب است. (پایین­تر باشد بهتر است.)

 

۶- نسبت بدهی جاری به حقوق صاحبان سرمایه:

 

هدف از کاربرد این نسبت، تعیین سرمایه وضع شده مطالبات بستانکاران کوتاه مدت است که درصورت بروز خطر چه پوششی برای تأمین مطالباتشان از لحاظ حقوق صاحبان سرمایه پیدا

 

می­کنند. این نسبت با استفاده از رابطه زیر تعیین می­گردد:

 

حقوق صاحبان سرمایه / بدهی جاری = نسبت بدهی جاری به حقوق صاحبان سرمایه

 

 

 

هرقدر این نسبت پایین­تر باشد مفهوم آن این است که تضمین حقوق بستانکاران بیشتر است.

 

متوسط صنعت: پایین­تر باشد بهتر است.

 

۷- نسبت بدهی بلند مدت به حقوق صاحبان سرمایه

 

نسبت بدهی بلند مدت به حقوق صاحبان سرمایه یکی از نسبت­های مهم از نظر ترکیب سرمایه­ای یک واحد تجاری و بیانگر قدرت پرداخت بدهی­های آن در بلند مدت است. این نسبت نشان می­دهد

 

که بدهی­های بلند مدت چه سهمی از حقوق صاحبان سرمایه را در بر می­گیرد و با استفاده از رابطه زیر به دست می­آید:

 

حقوق صاحبان سرمایه / بدهی­های بلند مدت = نسبت بدهی بلند مدت به حقوق صاحبان سرمایه

 

 

 

 

 

هرچقدر این نسبت پایین­تر باشد بهتر است زیرا  بیان­گر آن است که واحد تجاری از وضعیت بهتری برخوردار است، مشروط به این که فروش و یا سرمایه گذاری­های بلند مدت واحد تجاری مطلوب باشد.

 

متوسط صنعت: پایین­تر باشد بهتر است